متن باز

مردم به دلایلی نرم افزار منبع باز را به نرم افزار اختصاصی ترجیح می دهند، از جمله:

کنترل. بسیاری از مردم نرم افزار منبع باز را ترجیح می دهند زیرا کنترل بیشتری بر روی این نوع نرم افزار دارند. آن‌ها می‌توانند کد را بررسی کنند تا مطمئن شوند هر کاری را که نمی‌خواهند انجام نمی‌دهد، و می‌توانند قسمت‌هایی از آن را که دوست ندارند تغییر دهند. کاربرانی که برنامه‌نویس نیستند نیز از نرم‌افزار متن‌باز بهره می‌برند، زیرا می‌توانند از این نرم‌افزار برای هر هدفی که می‌خواهند استفاده کنند - نه صرفاً به روشی که دیگران فکر می‌کنند.

امنیت. برخی از مردم نرم افزار منبع باز را ترجیح می دهند زیرا آن را امن تر و پایدارتر از نرم افزار اختصاصی می دانند. از آنجایی که هر کسی می‌تواند نرم‌افزار منبع باز را مشاهده و اصلاح کند، ممکن است کسی خطاها یا حذفیاتی را که ممکن است نویسندگان اصلی برنامه از قلم انداخته‌اند، تشخیص داده و تصحیح کند. از آنجایی که بسیاری از برنامه نویسان می توانند بدون درخواست اجازه از نویسندگان اصلی، روی یک نرم افزار منبع باز کار کنند، می توانند نرم افزار منبع باز را سریعتر از نرم افزارهای اختصاصی تعمیر، به روز رسانی و ارتقا دهند.

ثبات. بسیاری از کاربران نرم افزار منبع باز را به نرم افزارهای اختصاصی برای پروژه های بلند مدت ترجیح می دهند. از آنجایی که برنامه نویسان کد منبع نرم افزار منبع باز را به صورت عمومی توزیع می کنند، کاربرانی که برای کارهای حیاتی به آن نرم افزار تکیه می کنند، می توانند مطمئن باشند که اگر سازندگان اصلی کار روی آنها را متوقف کنند، ابزار آنها ناپدید نمی شوند یا خراب نمی شوند. علاوه بر این، نرم‌افزار منبع باز تمایل دارد که هم با استانداردهای باز ترکیب شود و هم عمل کند.

جامعه نرم افزار منبع باز اغلب الهام بخش جامعه ای از کاربران و توسعه دهندگان است تا پیرامون آن شکل بگیرند. این منحصر به فرد منبع باز نیست. بسیاری از برنامه های محبوب موضوع جلسات و گروه های کاربری هستند. اما در مورد منبع باز، جامعه فقط یک پایگاه طرفداران نیست که (از نظر احساسی یا مالی) برای یک گروه کاربری نخبه خرید می کند. این افراد هستند که نرم افزار مورد علاقه خود را تولید، آزمایش، استفاده، ترویج و در نهایت تحت تاثیر قرار می دهند.